జన గణ మన - మన జాతీయ గీతము.
దాన్ని రాసిన కవి - నోబెల్ గృహీత -రవీంద్ర నాథ్ టాగోర్
యిది బెంగాలీ భాష లో రాయ బడినా - దాదాపు అన్ని భారతీయ భాషల వారికీ చాలా వరకు అర్థమవుతుంది.
ఎందుకంటే - యిందులో - సంస్కృత పదాలు -లేదా తత్సమాలు - ఎక్కువగా వాడబడ్డాయి.
అందరికీ తొందరగా అర్థమవుతుంది కాబట్టే - అందరికీ ప్రీతి పాత్రమయింది.
దీని ఆంగ్ల అనువాదం - టాగోర్ గారిచే - మదనపల్లె లో రాయబడింది.
చిత్రమేమంటే - భారత దేశానికి దేశీయ గీతం రాసిన టాగోర్ గారే -
బంగ్లాదేశ్ యొక్క దేశీయ గీతం కూడా రాయడం.
బంగ్లాదేశ్ ఏర్పడిన తర్వాత - టాగోర్ గారు, ఎప్పుడో రాసిన "అమార్ సోనార్ బంగ్లా" అన్న గీతాన్ని
వారు, తమ జాతీయ గీతంగా చేసు కున్నారు.
ఆ గీతం కూడా చాలా మధురమయిన గీతం.
మన భారత జాతీయ గీతం లో మాత్రమే - దేశాన్ని గురించిన యిన్ని వివరణలు చూడగలమని నా
విశ్వాసం.
మరే దేశీయ గీతం లోనూ ఇన్ని ప్రాంతాలను గురించి గానీ, పర్వతాలగురించి గానీ, నదుల గురించి గానీ,
సముద్రాన్ని గురించి గానీ - మనకు కనిపించదు.
సముద్రాన్ని గురించి గానీ - మనకు కనిపించదు.
మొదట మన మన భాగ్య విధాతను ప్రస్తావించిన ఈ గీతంలో - చివర అందమైన "జయ,జయ" కారాలతో,
ముగింపు ఎంత బాగుంది!
ముగింపు ఎంత బాగుంది!
యిది మొట్ట మొదట - కోలకాతా లో 1911 , డిసెంబరు, 27 వ తేదీ నాడు యిండియన్ నేషనల్ కాంగ్రెసు
వారి సభ లో పాడబడింది.
వారి సభ లో పాడబడింది.
తరువాత, మన జాతీయ గీతంగా ఎన్నుకో బడింది.
ప్రతి దేశానికీ - వారి దేశీయ గీతం పై మక్కువ వుండటం సహజమే అయినా -
మన గీతం గొప్పతనం, మాధుర్యం చాల, చాల ఎక్కువని - నాకనిపిస్తుంది.
అప్పుడప్పుడూ అనిపిస్తుంది -
మళ్ళీ వొక టాగోర్, వొక వివేకానందుడు , వొక రామ కృష్ణుడు వొక బోసు బాబు -అదే బెంగాల్ నుండి ఎందుకు
రావడం లేదని.
ఏ సంస్కృతి గొప్ప ధనమయినా - ఆ సంస్కృతిలో పుట్టే - కొద్ది మంది గొప్ప మహనీయుల -వర ప్రసాదం గానే వుంటోంది.
ఈ సారి - అటువంటి - మహనీయులు అంధ్ర దేశములో పుట్టాలని, పుడతారని నా కోరిక, ఆకాంక్ష..
మనుషుల్ని, మనసుల్ని కలిపే వాళ్ళు , ప్రగతి పథంలో నడిపించే వాళ్ళు మళ్ళీ రావాలి.
వచ్చి, ప్రతి రంగంలోనూ మనల్ని, ముందుకు తీసుకు వెళ్ళాలి.
పదండి ముందుకు, పదండి ముందుకు,
పదండి పోదాం పై పైకి.
= మీ
వుప్పలధడియం విజయమోహన్
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి